Análisis comparativo de la técnica de carrera de velocidad

ANÁLISIS COMPARATIVO DE LA TÉCNICA DE CARRERA DE VELOCIDAD (feito por Diego Lamela García e Marco López Noguerol)

1. Introducción á tecnica de carreira
2. Exposición dos atletas da modalidade masculina a comparar
3. Análisis individual dos atletas homes
4. Conclusión da análise dos tres atletas homes
5. Exposición dos atletas da modalidade feminina a comparar
6. Análisis das atletas mulleres
7. Conclusión da análise das tres atletas mulleres
8. Comparación da técnica de carreira dos 100 metros lisos nas categorías masculina e feminina

1. INTRODUCCIÓN Á TÉCNICA DE CARREIRA :

A carreira, é o deporte atlético clásico e pode considerarse, ao mesmo tempo,sinxelo e difícil; sinxelo porque se trata de una habilidade natural, que todo el mundo realiza algunha vez na súa vida e difícil por la complexidade da súa mecánica.

A técnica é algo moi persoal, pois non hai dous atletas que corran de forma exactamente igual, ben sexa pola súa estrutura anatómica, as proporciones físicas, a potencia e flexibilidade, na postura e, en especial, na forma de interpretar determinadas fases fundamentais de esa acción que chamamos correr.

2. ATLETAS HOMBRES A COMPARAR:

            Usain Bolt                           Jimmy Vicault                     Justin Gatlin

3. ANÁLISIS INDIVIDUAL:

Usain Bolt:

Fase de amortiguamiento:

Mirando o video a cámara lenta, vemos que a primeira parte do pe que toca ao chan é o exterior na zona do metatarso, pero debido á velocidade non poderíamos dicir moito máis.

Fase de apoio:

Depois de amortiguar o corpo, recoloca o pe a medida que avanza na zancada. Neste momento, cadera, rodilla e tobillo están flexionados para impulsarse no seguinte paso.

Fase de impulso:

Ao contrario que na fase de apoio, Usain estira todas as articulacións que mencionamos na fase de apoio, reiniciando o ciclo cando a punta do pé abandona o contacto co chan.

Fase de vuelo:

Apreciamos que durante esta fase, Usain Bolt non eleva a rodilla todo o que se podería esperar, especialmente comparando cos outros dous corredores que estamos a analizar.

En canto á posición do corpo, opinamos que vai moi pouco inclinado cara adiante na fase de impulso, mentres que os outros corredores, si levan o tronco máis adiantado.

Posición de la cabeza:

En relación aos outros dous corredores dos que estamos a falar, Usain aguanta a cabeza mais tempo mirando ao chan que Vicault,pero menos que Gatlin, que aguanta algunhos metros mais a mirada abaixo.

Despóis de eso, do mesmo xeito que os outros atletas, levanta a vista e fixaa nun punto lonxano cara ao que corren.

Posición de los brazos: 

En canto ao movemento dos brazos, podemos apreciar como Bolt, en relación aos seus rivais, Gatlin e Vicault, desprázaos a menor velocidade. Isto débese a que Usain posee unha maior amplitude de zancada que éstes, polo que, para manter a coordinación pernas- brazos debe reducir a velocidade destes últimos.

Salida de tacos:

Adiantado o pé esquerdo, e en relación aos outros dous atletas a comparar, poderíamos dicir que ten unha separación entre eles media.

Mentras a medida que avanza a carreira destaca pola velocidade sobre o resto de atletas, case todos os corredores teñen unha mellor saida que el.

Jimmy Vicault:

Fase de amortiguamiento:

Ao igual que os demais competidores, a primeira parte en entrar en contacto coa pista é o exterior da zona de metatarso.

Fase de apoio:

Depois de amortiguar o corpo, recoloca o pé a medida que avanza na zancada. Neste momento, cadera, rodilla e tobillo están flexionados para impulsarse no seguinte paso.

Fase de impulso:

Para esta fase, debido a que o corpo sigue avanzando axudado pola inercia, Vicault estira as articulacións que estaban flexionadas debido á propia evolución da carreira e prepára o corpo para reiniciar o ciclo da zancada

Fase de vuelo:

En comparación con Usain Bolt e Gatlin, podemos apreciar que Vicault eleva as pernas máis.

E debido a que leva unha frecuencia moi alta de zancadas, a fase de vuelo realízase en un período moi corto de tempo.

En canto á posición do corpo, Vicault levanta o tronco a partir da súa terceira zancada, moito antes que os outros dous competidores,e en moi pouco tempo xa leva o tronco completamente erguido e alcanza a súa posición final da carreira.

Posición de la cabeza:

Neste apartado é donde atopamos quizais a diferenza máis notable entre Vicault e os outros dous corredores que estamos a comparar. O velocista francés eleva a cabeza, e con ela, o tronco, en moito menos tempo que os demais competidores.

Posición de los brazos:

Centrándonos na posición e axilidade do movemento dos brazos, Vicault carece da velocidade ca que sí que contan Bolt e Gatlin, un factor de gran importancia para o resultado final da proba.

Salida de tacos:

Para a saida de tacos, mantén a perna esquerda adiante e a dereita atrás e a separación é con diferencia a máis ampla dos tres competidores que estamos a analizar, además da inclinación dos apoios,que é menor.

Justin Gatlin:

Fase de amortiguamiento:

Nesta fase, podemos apreciar como Gatlin, no momento de entrar en contacto co chan coa zona do metatarso, abre máis o pé cara fóra que o resto de participantes da carreira.

Fase de apoio:

A medida que Gatlin avanza na zancada, recoloca o pé inmediatamente unha vez que amortigua o corpo. Neste momento do percorrido, rodilla, cadera e tobillo atópanse flexionados para avanzar á fase de impulso.

Fase de impulso:

Neste momento prodúcese a flexión das articulacións da perna por parte de Gatlin, que finaliza cando a punta do pé deixa de estar en contacto co chan. Podemos ver como este corredor realiza esta fase de impulso nun periodo de tempo menor en comparación cos outros dous corredores, debidp á súa alta cadencia de zancadas.

Fase de vuelo:

Mantén durante os 100 metros unha cadencia de zancada moi alta, dando moitísimos máis pasos que, por exemplo, Usain Bolt.

Esto condiciona o feito de que a fase de vuelo sexa unha fase moi rápida, e na que o atleta permanece moi pouco tempo cos dous pés separados do chan

En canto á posición do corpo, Gatlin mantén a posición da cabeza abaixo moito máis tempo que o resto, e unha vez que a levanta, semella ir co corpo tenso, a diferencia por exemplo de Bolt, ainda que asumios que é pola presión do momento e da competición.

Posición de la cabeza:

Mantén a cabeza baixa durante máis tempo que a maioría de corredores, e por suposto, máis que ambos os dous atletas que comparamos con Gatlin en este artigo.

Ademais de manter a cabeza a abaixo máis tempo, tamén leva a cabeza moi abaixo,mirando directamente ao chan, antes de levantala para adoptar a posición que manterá o resto da carreira, que quedará definida por centrar a vista en un punto lonxano (coa cabeza e o tronco xa erguidos).

Posición de los brazos:

Neste caso, debido a que a cadencia de zancada de Gatlin é moi alta, o movemento dos seus brazos tamén vai ser máis rápido que o do resto de corredores, por cuestións de coordinación.

Salida de tacos:

En este aspecto é onde atopamos a maior diferencia co resto, pois a perna que mantén adiantada é a esquerda e máis extendida a dereita.

Ten con diferencia a menor separación entre os dous apoios, sendo moi inferior á de Usain Bolt e Jimmy Vicault.

 4. ATLETAS MUJERES A COMPARAR: https://youtu.be/Y_Y7UCq_e3s

1. Christania Williams
2. Marie- Josee Ta Lou
3. Elaine Thompson

5. ANÁLISIS DAS ATLETA MULLERES:

En primeiro lugar, podemos apreciar como Elaine Thompson realiza a salida co tronco curvado hacia diante excesivamente, e executa a elevación da cabeza dunha forma demasiado precipitada, en comparación con Williams e Ta Lou. Por outra parte, é Ta Lou neste caso a que tarda demasiado en subir a vista ao fondo da pista.

Thompson consigue proclamarse vencedora, con unha cómoda ventaxa por enriba das outras competidoras na proba dos 100 metros lisos durante os Xogos Olímpicos de Río 2016 gracias á súa potente zancada, que combina unha gran amplitude e frecuencia de pisadas, axudada en certo modo do movemiento de brazos, que lle axuda a ganar unha maior potencia de impulso,así como a manter unha coordinación brazos-pernas casi perfecta, en detrimento das dúas corredoras que estamos a comparar, que son Christania Williams y Elaine Thompson.

En cuanto a la salida de tacos, podemos ver como Elaine Thomspon, en un primer momento antes de salir, hinca la rodilla en el suelo, a diferencia de las demás participantes, en las que esta zona del cuerpo se encuentra elevada.

8. Comparación da técnica de carreira dos 100 metros lisos nas categorías masculina e feminina:

Como representante dos homes escollemos a Usain Bolt, e para represenar ás mulleres escollemos a Christania Williams
As diferencias fundamentais  que atopamos entre ambos é a aplitude da zancada, así como a posición do corpo durante a saida, posto que ao longo da carreira, a evolución de levantar a cabeza e manter a posición erguida do tronco cúmplese tanto en homes como en mulleres.
Por diferencias claras na anatomía, outro factor a destacar na comparación dos dóus sexos nunha misma proba é os tempos e as marcas que consiguen acadar o corredores, xa que polo xeral, os homes consiguen chegar á liña de meta en menos tempo,é dicir, a maior velocidade.